Het begint als ik overal om moet huilen. (...) Om de zakdoek die van de waslijn ontsnapt, maar verstrikt raakt in een hoge boom en wanhopig in de wind blijft wapperen. Het heeft niets met haar te maken, en toch moet ik bij alles aan haar denken. Zo begint Nieuweling, het debuut van Marion Bruinenberg: … Doorgaan met het lezen van De schaduwzijde van het licht