Haar stilletjes in een open gat op het kerkhof zien vallen, achterin, waar de graven van de armen zijn. Geen grafsteen. Voor het rietveld, een droge mond die haar opslokt. De aarde, opengereten als een wond. (Meer lezen: klik op de foto)
Tag: Zuid-Amerika
Het einde van de wereld: een stofhoop vol vergane botten
Af en toe - koester dat moment - ontdek je een auteur met een boek, dat je ondersteboven haalt. Dat je ademloos en stil achterlaat. Het derde land is zo’n boek. Karina Sainz Borgo kogelt je neer met woorden en zinnen en een verhaal dat iedereen aangrijpt. Ontzag is wat je als lezer rest. Respect! … Doorgaan met het lezen van Het einde van de wereld: een stofhoop vol vergane botten
Honderd jaar eenzaamheid, vijftig jaar later
Ik vermoed dat elke boekenliefhebber dit wel gelezen heeft. De eerste Nederlandse vertaling van Cien años de soledad verscheen in 1972, vijftig jaar geleden. Uitgever Meulenhoff brengt nu een gloednieuwe vertaling van de hand van Mariolein Sabarte Belacortu, in een mooie hardback uitgave van 457 bladzijden. Dank je wel! Tussen al het andere leeswerk door, … Doorgaan met het lezen van Honderd jaar eenzaamheid, vijftig jaar later